Po knezu, vojvodi iz Prvog srpskog ustanka, Aleksi L. Popoviću, nosi ime carinska ulica formirana posle Drugog svetskog rata na prostoru gde su do tada bile livade. Naseljavanje i stambena izgradnja na ovom delu Užica intezivirana je sedamdesetih godina 20. veka. Ulica je dobila ime 1988. godine po knezu užičke Crne Gore, Aleksi L. Popoviću, članu Praviteljstvujuščeg sovjeta serbskog.
Mnogi misle da ova ulica nosi ime po Aleksi Popoviću, užičkom advokatu, nekadašnjem predsedniku užičke Opštine, političaru i predsedniku Narodne skupštine. Razlika je povelika, nije samo u srednjem slovu. Aleksa po kome nosi ulica ime je L Popović, a advokat Aleksa je Đ. Popović. Prvi je rođen u Subjelu kod Kosjerića negde na sredini 18. veka, a drugi Aleksa je rođen 1844, vek kasnije u Pogledu kod Arilja. Bista u holu užičke Gradske kuće je Alekse L. Popovića, prvog starešine užičke nahije od 1808. do 1811. godine.
Aleksa L. Popović, po kome nosi ime ulica na Carini, bio je i vojvoda iz Prvog srpskog ustanka, komandant Užičke nahije i potpisnik akta o obrazovanju Praviteljstvujuščeg sovjeta serbskog. Kad je Prvi srpski ustanak propao 1813, ostao je u kosjerićkom kraju i obavljao određene admistrativne i političke dužnosti, dok ga 1815. Turci nisu zajedno sa vojvodom Mihailom Radovićem, knezom Vasilijem i trgovcem Radovanom Maslaćem zatvorili u u užički grad, a zatim pogubili.
Vojvoda Aleksa se pored zemljoradnje bavio i trgovinom, što mu je omogućilo da dođe u vezu sa brojnim istaknutim ljudima iz zapadne Srbije. Kad je počeo ustanak, na njega se računalo kao na čoveka koji će biti koristan za “narodnu stvar”. Posmrtni ostaci su mu kasnije preneti u Sjubel i sahranjeni u porti crkve.
U Kosjeriću je 7. oktobra 2016. otkrivena spomen bista Aleksi L. Popoviću, Spomen bistu, rad akademskog vajara Velimira Karavelića, otkrio je trogodišnji Aleksa Popović, najmlađi potomak iz porodice Alekse L. Popović, rođen u Beču.
