U dolini s leve strane pokraj proširenja Đetinje, nalazi se užičko selo Bioska, čijim centrom pored Suvovrela dominira Rujanska crkva. Gradnja crkve započeta je 1898. godine, po odobrenom projektu u Ministarstvu građevina. Crkva je izgrađena od kamena i cigle, posvećena je apostolima Petru i Pavlu. Oslikana je tek 1962. godine freskama slikara Janka Brašića. Pored crkve je osmogodišnja škola, Zadružni dom. Tu u blizini je spomen česma izginulim Bioštanima u Drugom svetskom ratu, a uz nju spomenici krajputaši, koji privlače pažnju putnika.
Selo je u blizini aerodroma Ponikve, udaljeno 35 kilometara od Užica. Ova mesna zajednica, površine oko 44 kvadratna kilometra, obuhvata i sela Keserovinu, Pear, zaseoke Kadinu Glavicu, Ponikve, Malić brdo i Omar. Bioska je smeštena u polju Ročnjak koja se pruža tri kilometra duž obala Đetinje. Kroz selo prolazi stari put Užice – Sarajevo, građen istovremeno kada i pruga uskog koloseka, koja je od 1923 do 1969. bila veza sela sa Užicem, Beogradom, Sarajevom.
U Biosci živi preko 400 stanovnika u 178 domaćinstava. Podstaknuti najpre izgradnjom Valjaonice bakra u Sevojni, pa izgradnjom brane u Vrutcima, iz Bioske se iselilo više porodica. Jednom godišnje u Bioski od Ivanjdana do Petrovdana, održavaju se “Dani Bioske”. Selo je nekada bilo poznato po sumpornom vrelu u koritu Đetinje i Bioštanskoj banji, odavno napuštenoj i zaboravljenoj.
Zavirimo u istoriju, pa tako i značaju ovog užičkog sela, u kome je nekad davno tinejdžer, poznati književnik Svetislav Basara, uz gitaru pevao: “U mom selu Biosci samo rastu kiosci”, iako nije imao veze sa Bioskom, jer se rodio u Bajinoj Bašti. U istorijatu dinastije Karađorđević je zapisano je da su se posle seobe iz Kuča u Vasojeviće, negde na Peštoru, ubrzo preselili u Biosku. To se dogodilo u 17. veku, tako da je u Bioski sahranjen Karađorđev deda Jovan Petrović. Jovan i Đorđe, njegovi sinovi, su se iz Bioske preselili u rodniju Šumadiju. Petar će dobiti u toku jednog zbega kod Topole sina, kome će dati ime Đorđe. Taj Đorđe će 415 godina od Kosovskog boja povesti Srbe protiv Turaka. Bioštani su pretku kraljevske loze Karađorđrvić, koji je živeo kod Crvene stene ili Crvenog vira, podigli spomen – krst Jovanu Petroviću. Tom svečanom činu je prisutvovao pric prestolonaslednik Aleksandar II Karađorđević sa suprugom i članovima Krunskog veća.
Bioska je staro naselje o čemu svedoči postojanje naselja iz mlađeg neolita. Areheološko nalazište “Vračareva gradina” dva nadgrobna spomenika iz rimskog perioda, ostaci srednjovekovne nekropole u Keserovini, Ročnjaku, Lukinom vrelu, Mijatovićima, kao i nalazi u pećinama u susednom selu Vrutci. Tu blizu je 1537. godine, u manastiru Rujno, monah Teodosije na 250 drvenih ploča mesecima rezbario slova i štampao “Rujansko Četvorojevanđelje”, prvu štampanu knjigu na prostoru današnje Srbije. Jedini kompletan primerak knjige koji se nalazio u Srbiji izgoreo je 6. aprila 1941. prilikom nemačkog bombardovanja Narodne biblioteke.
Bioštani slave i seosku slavu Druge Trojice. Bioštani su vredni i radoznali ljudi, kada sam rešio da prodam prvu televiziju u užičkom kraju, Televiziju 5 Užice i da se posvetim pisanju, prodao sam je rođenom Bioštaninu, Iliji Petronijeviću, koji je sačuvao njenu reputaciju najboljeg elektronskog medija u užičkom kraju.
