Tu gde je danas Novi Beograd, kako svedoče vekovne karte, postojali su plovni kanali, još u rimsko doba. Ne tako davno, svedoče austrijske karte, potok Dunavac presecao je močvaru i ulivao se baš u ušće Save u Dunav. Pred Drugi svetski rat, Beograd je imao još jednu adu, Adu Vrbak. Danas je od nje ostao šumarak vrbe, od keja ispred Hotela Jugoslavija do Ušća, a nekadašnji rukavac, čijim zasipanjem je nestala i ada, sada je šetačka staza.
Prostor današnjeg Novog Beograda je pripadao Zemunu, tj. Zemunskom srezu, i obližnjem selu Bežaniji. Zemun i Bežanija su, iako u sastavu ovog sreza, 1934. godine uključeni u sastav Uprave grada Beograda.
Iako istorija kaže da je 1947. godina početak izgradnje Novog Beograda, početak gradnje stariji je za čitav jedan rat i državu. Prvi koji su počeli gradnju Novog Beograda, još 20. maja 1938. godine, bili su Danci, profesionalni građevinari. Tada su svečano započeli radovi na nasipanju leve obale Save, sa nadom da će se tu ponosno dići „veliki i lepi Novi Beograd“. Danske firme predstavile su ideju nasipanja i osnivanja planskog naselja na drugoj strani obale Save. Na tlu Novog Beograda Srbi su prvi put ugledali novo svetsko čudo, televiziju… U to vreme smišljena je i numeracija blokova. Planiran kao nova i reprezentativna prestonica, Novi Beograd najmnogoljudnija i najkontroverznija opština regiona je bogatije istorije nego što se misli. U tu istoriju su ušli mladi iz užičkoga kraja, zvani “Užičani Ere”, sa svojim neponovljivim radom na izgradnji novoga dela prestonog grada.
Svrstani u brigade u okviru Petogodišnjeg plana, mladi užičkoga kraja radili su na izgradnji Novog Beograda. Požežani su bili ponajbolji… Bila je nedelja 4. Aprila 1948. u Požegi smotra radnih jedinica iz svih požeških sela, od kojih su mnogi bili udarnici na dotadašnjim radnim akcijama. Posle mesec dana, 3. maja, formirana je Prva požeška omladinska radna brigada „Heroj Petar Leković“, u kojoj je bilo 270 mladih. Pošli su na izgradnju Novog Beograda u drugoj grupi prve smene. Svakodnevnim prebacivanjem norme postigli su uspeh. Formirali su radne grupe od tri do pet učesnika, koje su se međusobno takmičile. Ostalo je zapisano da je najbolja grupa prebacivala normu za 161% i da je to bila grupa Miće Vukajlovića, koju su činili Milorad Mitić, Milenko Vasović i Slavko Korać. Proglašeni su udarnom grupom i kao nagradu dobili knjigu „Mlada garda“. Brigada je proglašena dva puta udarnom, a početkom juna je osvojila desetodnevnu prelaznu zastavicu Glavnog štaba omladinskih radnih brigada Novoga Beograda.
Druga Zlatiborska brigada je radila na fundiranju terena za zgradu Predsedništva vlade, i oni su prebacivali normu čak za 183%. U drugoj dekadi su dali i bolje rezultate, prebacili su normu za 218%. A posle treće dekade, ova brigada je proglašena najboljom udarnom na gradilištu. I u 1949. mladi užičkog kraja učestvuju na izgradnji Novog Beograda. U prvoj grupi prve smene otišle su Prva požeška i Prva ariljska brigada, kojima su se pridružila Prva užička srednjoškolska brigada „Radoje Marić“ i Prva račanska brigada.
Požeška brigada je radila na čiščenju i pripremanju terena za zgradu u kojoj će biti smeštena „Jugoslovenska knjiga“. Uklanjali su betonske grede teške i po nekoliko tona. Brigada je bila smeštena u logoru „Franc Rozman Stane“.
Ariljska brigada je radila na podizanju hotela „Jugoslavija“ i bila smeštena u naselju „Lune Milovanović“.
Prva užička srednjoškolska brigada „Radoje Marić“ sastavljena od učenika Učiteljske škole i Gimnazije radila je na zemljanim radovima izgradnje novoga grada.
U Račanskoj brigadi veliki broj mladih brigadira je osposobljen za zidare, jer su savladali tehniku armiranja. Bila je sa njima i Moravička brigada, koju su činili mladi iz Ivanjice, koja je takođe imala izuzetne rezultate u radu, kao i sve brigade iz užičkog kraja. Ostalo je zapisano da su im u Ivanjici priredili nezaboravan doček, na kome je bilo 1000 građana, gromoglasan dug pljesak i vojna muzika.
U 1950. godini na izgradnji Novog Beograda učestvovala je Treća užička omladinska brigada „Radoje Marić“ i Prva crnogorska brigada „Mito Igumanović“. Užičani su radili na Karaburmi na izgradnji stambenih zgrada. Krajem jula, u konkurenciji od 9 brigada, brigada je proglašena udarnom sa normom prebačenom 170%. Bili su zajedno u istom naselju sa Crnogorcima, koji su odmah po dolasku bili raspoređeni na 6 gradilišta. Prva četa je radila na betoniranju, jedni su radili na zgradi Centralnog odbora sindikata i Jugoslovenske knjige, drugi postavljali kocku…
