Jedan od najpoznatijih i najcenjenijih lekara u Užicu tokom šezdesetih godina 20. veka bio je Nikola Šumenković kasnije primarijus, doktor nauka, ministar. Rođen je u Beogradu 1926. godine. Diplomirao je 1951. na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Bio je sredski lekar u Kosjeriću. Specijalizaciju interne medicine i kardiologije završio je 1960. i iste godine izabran za direktora Opšte bolnice Užicu. Ovu dužnost je obavljao 10 godina i ostavio veliki trag u užičkom zdravstvu. U vreme dok je rukovodio užičkom bolnicom podignuta je 1965. Savremeno opremljena bolnička zgrada, ostvarena regionalna saradnja u oblasti zdravstva i međurepublička podela rada u čitavom okrugu, omogućili su uskospecijalizovani razvoj bolničkog kapaciteta.
Bio je narodni poslanik užičkoga kraja i Saveznoj skupštini. Od 1969. bio je zamenik direktora Republičkog zavoda za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju, Godine 1978. izabran je za ministra zdravlja i socijalne politike Republike Srbije i ovu dužnost je uspešno obavljao u dva mandata. Godine 1980. odbranio je doktorsku disertaciju „Epidemiološki metod u planiranju službe rehabilitacije“. Od 1987. bio je sekretar Saveza zajednice zdravstvenog i penzionog osiguranja Jugoslavije.
Objavio je više desetina stručnih i naučnih radova iz oblasti interne medicine u domaćoj i stranoj literaturi.
U Užicu je proveo najplodnije godine rada i stvaranja. U vreme Šumkovićevog rukovođenja Opštom bolnicom, u Užicu uvedeno je parno grejanje u sva odeljenja bolnice, sazidan je hirurško-internistički blok, kupljen je autobus za radnike bolnice, sazidan soliter za zdravstvene radnike lekare, rentgenologe, medicinske sestre u centru Užica, sa najpravičnijom raspodelom istih, tako da se nije moglo desiti da medicinske sestre i tehničari ostanu bez stanova u korist lekara. Specijalni zavod za decu i omladinu u Stamenici kod Požarevca nosi njegovo ime.
