Kad putnik dođe ili prođe kroz i pored Užica, prvenstveno mu skrenu pažnju užički soliteri ili kule i zgrade izrađene u internacionalnom stilu. Njihova gradnja je započela krajem pedesetih i šezdesetih godina 20. veka. U tom periodu Užice se ubrzano razvija, što prati arhitektura. U građevinarstvu se uvode nove tehnologije i materijali, prvenstveno u konstrukciji, enterijeru i obradi fasada.
Na periferiji grada se grade stabeni kompleksi za zaposlene u fabrikama, JNA, MUP-a i druge. Od 1955. do 1958. građeni su veći stambeni objekti uz Glavnu ulicu na Slanuši za potrebe preduzeća „Prvi Partizan“.
Na nekadašnjoj Žitnoj pijaci 1961. izgrađen je Trg partizana, značajan primer ovog stila. Zgrada OŠ „Nada Matić“ po projektu arhitekte Subotića je izgrađena 1962, a tri godine kasnije OŠ „Stari grad“.
Beogradski projektni biro „Urbs“ projektovao je stambene objekte „Obnova“ i „Spomenica“ na Glavnoj ulici. Na uglu Glavne ulice i Stahinjića Bana izgrađena je stambena zgrada za potrebe vojske. Početkom šezdesetih izgrađeni su stambeni objekti „Bioskop“, „Komunalna banka“, „Kula“, „Varteks“, koji Užičani nazvaše „Bolnički soliter“, jer su tu dobili stanove zdravstveni radnici. Tada je izgrađena i pošta, koju sruši NATO alijansa 1999. godine. U prvoj polovini šezdesetih izgrađene su stambene zgrade na Rakijskoj pijaci i soliter kod Aleksića mosta.
U internacionalnom stilu izgrađena je 1972. stambena zgrada „Beli dvor“, koju su projektovali arh. Ljupka Andonova i građ. inž. Nenad Pešić. Za kompleks stambeno poslovnog bloka „Zlatibor“ arh. Stanko Mandić nagrađen je 1972. Borbinom nagradom za arhitekturu. Krajem sedamdesetih sagrađen je „S soliter“, „Borački soliter“, „Tri kule“ na Rosuljama i poslovno-stambeni blok na Rakijskoj pijaci. Objekte u ovom stilu, sa kojim je rečeno da su Užičani dohvatili nebo, projektovali su arhitekte: Milorad Pantović, Ivan Antić, Dobrila Ivanović, Ivanka Raspopović, Ivanka Gavrančić Sokić, Nada Todorović, Mikica Jovanović i dr.
