Kuća predratnog ministra i narodnog poslanika Miloša Trifunovića građena je 1912. godine i on je u njoj živeo do 1923. Godine. Od te godine do 1941. U njoj živi lekarska porodica Gutman, da bi potom prešla u ruke okupatora. Nisu sačuvani podatci o autoru projekta ove kuće, međutim neke pojedinosti govore da bi to mogao biti arhitekt Tanazević.
Tanazićev otac, inače lekar po struci, je službovao krajem 19. Veka u Užicu, tako da neke privatne veze, naročito sa jednim ministrom, mogle biti održavane. Kuća je projektovana u vreme pune graditeljske aktivnosti Branka Tanazevića i u njemu sopstvenom stilu. Međutim, nedvosmislen argument koji upućuje na Tanazevića jeste upotreba motiva „lepenke“ na fasadi kuće.
Arhitekta Branko Tanazević (1876-1945) je bio idealista. Sanjao je o tome da stvori genijalni stil u građevinarstvu. Taj stil je trebalo da spoji najbolje iz zapadnog sveta, evropsku modu i manir, sa srpskom tradicijom. Izdvojiću njegove projekte Ministarstva prosvete kasnije Dom Vukove zadužbine (1912—1913.), Od pedesetak Tanazevićevih projekata, treba izdvojiti kuću braće Nikolić, u Ulici Njegoševoj 11 u Beogradu.
Zanimljiva, belo-crvena fasada u spoju secesije i moravskog stila, jedan je od najlepših ukrasa Cvetnog trga. Pored arhitektonskog stvaralaštva, Tanazević je bio i profesor Arhitektonskog fakulteta u Beogradu, gde je predavao: Ornamentiku, Dekoraciju, Modelovanje i Uređenje gradova.
Trifunovića kuća je zidana u visokom artru, sa istaknutim srednjim rizaltom, nad kojim je postavljna atika. Ispod krovnog venca smešteni su maskeroni ženskih glava, koji odvajaju prozore.
Ornamentika široke trake koja umesto kordonskog venca pruža duž čitave fasade prema ulici je još jedan momenat, koji kuću Trifunovića (Gutmanovih), svrstava u arhitektonski stil secesije.
Ova užička kuća je dokaz da veza između akademizma i secesije u srpskoj arhitekturi nije prekinuta tako naglo kao u drugim evropskim zemljama.
