Dan borca je bio praznik koji se u SFRJ praznovao 4. jula. Za državni praznik je proglašen 1956. god. Raspadom Jugoslavije, u Srbiji njegovo obeležavanje je prestalo 2001. godine. Dosta istoričara danas smatra da datumi vezani za istoriju komunizma ne zavređuju više pažnje, pieteta. Članovi boračkih udruženja i njihovih potomaka kažu da je sramno zaboraviti datume obeležavanja početka borbe protiv fašizma.
Svojevremeno, užička herojina iz NOB-a, Danica Milosavljević (upokojila se 2018. god), tada jedina među nekoliko živih heroja, je rekla: “Nije taj zaborav, taj državni čin samo sramota, to je totalno neznanje i podcenjivanje sopstvene istorije. Svi mi koji smo ušli u rat, u zemlji toliko nespremnoj za borbu, želeli smo bolju budućnost. Jedino je tolika masa ljudi i mogla da ostvari takve rezultate i pokori veliku fašističku silu.”
Priložene fotografije su 1995. godine snimljene prilikom polaganja venaca na Parizanskom groblju na Dan borca. Među okupljenima su predstavnici svih značajnih državnih institucija Užica, posebno vojske. Ispred boraca grada tu su Diko Nešović, Stanka Laković. Ispred Opštine i SPS-a, Zoran Militarov stoji desno od Dika, Vidoje Drndarević stoji između Dika i Stanke. Tu je i kamerman TV 5, Zoran Gojšina, koji snima za tek pokrenutu informativnu emisiju “Info 5”, koju je tada uređivala Nataša Raketić, danas jedan od urednika u Radio Beogradu 1. Na trećoj fotografiji je Dana Milosavljević u vreme kada se priključila NOB-u.
