Pokušaću da uz pomoć fotografija užičanstvenog nezaborava opišem Omladinsku ulicu pedesetih godina 20 veka. U njoj sam odrastao i u njoj danas živim u kući, od 2012. zgradi sa brojem 28. Nekada se zvala ulica “Kejska”, jer ide od Begluka uz levi kej Đetinje sve do nekadašnjeg drvenog mosta kod Zelene pijace gde je danas hotel “Zlatibor”. Počinjala je na Begluku od ćirine Železničke stanice i išla uz prugu pored najstarije užičke sambene zgrade “Železničke zgrade”, sve do Železnićkog mosta kojim je ćira prelazio na desnu obalu Đetinje.
Kod tog mosta preko ulice su bile lepe kuće Đerića, Kovačevića I Lazovića a dalje uz ulicu u prizemnoj zgradi Dom zdravlja. Iza Doma je bila u to vreme najveća zgrada u ulici “Oficirska zgrada”. U produžetku između Omladinske I Glavne ulice su bile tri “Žute zgrade” , dečije igralište I kuča opančara Subotića u kojoj je bila gradska bibloteka. Na raskrsnici je bila benziska pumpa i most koji je vodio prema Sokolani i bio deo Zlatiborskog puta. Dalje uz kej je bilo mnoštvo kuća starih užičkih porodica sa dvorištima sve do česme “Tabane” koja je bila u sklopu Zelenog pijaca. Kad se pređe preko drugog drvenog mosta ulazilo se u deo grada “Međaj” gde su jazovi kao i poznate užičke vodenice Dragova I Zrnjova.
