Bila je posebnost srednjovekovne vojne arhitekture u srpskim zemljama. Sagrađena je u užičkoj tvrđavi na kraju 15. veka, kada su Turci dogradili Altomanovića utvrdu. Imala je 8 etaža u visini od 24 metra. Na najnižem nalazio se bunar, u koji je doticala voda iz Đetinje, što je posadi u utvrdi garatovalo uvek svežu vodu tokom opsada. Kula je prilikom rušenja utvrđenja, 1863. godine, veoma oštećena. Godine 1910. Đetinja ju je dokrajčila.
Po najnovijim planiranjima obnove užičkog Staroga grada, predviđena je obnova Vodene kule.
