Najstarija potvrda života u užičkom kraju je nađena u Potpećkoj pećini. Bile su to kosti medveda iz vremena mlađeg pleistocena. Ljudski tragovi iz paleolita još nisu nađeni. Nađeno je mnogo toga iz neolita: dosta ostataka naselja, u kojima su nađeni razni predmeti; kamene sekire, različite glinene posude, razni alati od jelenskih rogova; koštane igle, bodeži, šila. Čak su nađeni na glinenom posuđu spremnom za pečenje, otisci prstiju tih ljudi iz neolita.
Praistorijsko naselje u Staparskoj gradini preteča je današnjeg Užica. Otkrivena su tri sloja stanovanja: iz neolita, bronzanog doba i halštatskog perioda. Arheološko nalazište Staparska gradina otkriva mnogo toga, a ipak se sa njega odlazi kao iz magle koja ne otkriva dovoljno. Zna se, ipak, da je tajna istorija naselja koje prethodi Užicu bogata. Trajala je najmanje od 3000. godine pre naše ere, u kontinuitetu. O njoj Užičani ne znaju skoro ništa, jer ona poznatija istorija grada počinje mnogo kasnije, tek 9. oktobra 1329. godine, sa zapisom o Mili i Sklavku.
Užički arheolog Ljiljana Mandić: “Želimo da rekonstruišemo kuće iz neolita i mlađeg bronzanog doba. Tako bismo oživeli naselje u kom su se ljudi bavili izradom predmeta od kamena i kosti starim tehnikama”
