Moja generacija i ostale iz pedesetineke kada nije svako imao sat, gledali smo na crkveni sat, koji su 1910. postavile užičke sajdžije Ćelović, Petrović i Zjajić. Vratimo se u prošlost.
Svetska izložba u Parizu 1900 godine, pod patronatom imperatora Napoleona III, donela je svetu presek stvaralaštva tog razdoblja, predstavljajući dela Delakrooa, Angrea i ranu verziju budućeg Kipa slobode. Za potrebe Svetske izložbe izgrađena je izložbena dvorana Palata Industrije (Palais d’Industrie), koja je trebalo da nadmaši londonsku Kristalnu palatu. Dvorana je podignuta 1855. Po projektima Jean-Marie-Victor Viela i Alexandre Barraulta, a srušena je 1897. Za budući Grand Palais, izložbeni prostor Svetske izložbe 1900. Predstavljeni su mnogobrojni izumi koji su promenili čovečanstvo, među kojima su kosilica za travu i mašina za šivenje.
Prvih godina nakon dobijanja nezavisnosti 1878. godine, Srbija je sklopila trgovinske sporazume sa svim najrazvijenijim državama Evrope. Ubrzo potom, Srbija dobija poziv da učestvuje na Svetskoj izložbi u Parizu 1900. godine. Shvativši da je to značajna prilika da se sklope poslovni kontakti i svetu prikažu srpski proizvodi, formiran je odbor za parisku izložbu, koji je okupio istaknute profesore i stručnjake iz raznih oblasti. Sve novine su objavile poziv odbora da se se svi građani koji imaju neki svoj vredan proizvod, prijave za učešće. Na ovoj svetskoj izložbi bio je i proizvod iz Užica, putir kujundžije Sretena Petrovića.
Sreten Petrović je bio prvi užički kujundžija, kasnije i sajdžija. Imao je kuću u ulici Vojvode Demira. Otvorio je kujundžijsku radnju nekoliko godina posle velikog požara 1862, kada je muslimansko stanovništvo napustilo Užice. Ljuba Stojanović je zabeležio da je na teferičima u Međaju kujundžija Sreten Petrović svirao na flauti ili vodio kolo “s praporcima u štikli”. Bio je jedan od uglednijih Užičana, koji je vodio jedan od užičkih esnafa u kome su bile različite užičke zanatlije. Godine 1870, uz kujundžijsku, osnovao je sajdžijsku radnju pod nazivom “Petrović i Sinovi”.
Najznačajnije delo kujundžije Sretena Petrovića je putir, kojim se, između ostalog, Srbija predstavila na svetskoj izložbi 1900. u Parizu, a koji se danas čuva u beogradskom Etnografskom muzeju kao i više njegovih pafti. One iz zbirke užičkog muzeja, kao i drugi proizvodi i alat kojim je radio najpre kao kujundžija, a potom kao zlatar predstavljene su 2019. godine na izložbi “Vreme, proticanje i oticanje – zanatsko Užice kroz istorijat radnje „Petrović i sinovi”, u Narodnom muzeju u Užicu, posvećeno jednom od najznačajnijih zanatlija Užica iz druge polovine 19. veka, koja je zapravo hronika i porodice Petrović i grada kroz proteklih 150 godina.
