Tu u Omladinskoj ulici nalazi se nekadašnji železnički most, danas jedinstven svojim izgledom na daleko. To je bio prvi železnički most preko Đetinje od Železničke stanice u Begleku, koji je premošćavao Đetinju prema Međaju na pruzi Užice – Sarajevo. Voz „ćira“ je saobraćao do 1974. godine na trasi pruge uskog koloseka. Železnička stanica u Begluku je sagrađena i otvorena 1912, kada je Užice stigao prvi voz. Bila je to krajnja stanica na pruzi uskog koloseka Stalać – Užice. Tokom Drugog svetskog rata je bila veoma oštećena, jer je tokom Užičke republike bila centar partizanske železnice na slobodnoj teritoriji. Posle rata srušena stanica nije vraćena u prvobitno stanje, obnovljeno je i ukrovljeno prizemlje.
Prvi železnički most od železničke stanice prema Međaju u blizini Doma Crvenog Krsta je montiran 1924. godine. To je jednostavna gvozdena konstrukcija težine blizu 96 tona. Leži u padu od 14% i do trećine svoje dužine u krivini sa poluprečnikom od 120 m. Glavni nosači su u obliku poluparabola, sa visinom sistema 4,6 – 6,0 m, podeljeni su u 10 polja dužine 4.29 m. Raspon mosta 43,9 m, a širine 4,6 m, a konstrukciona visina (odstojanje donje ivice donjeg pojasa od gornje ivice praga) 0,83 m. Prilikom povlačenja Nemaca 1944. godine, kada su digli u vazduh sve užičke kamene i betonske mostove i ovaj most kao i železnički most u Turici je miniran… Prelomljen u Đetinju… U rekornom roku je popravljen da bi se pruga prema Bosni posle oslobođenja što pre pustila u saobraćaj.
Jedno vreme je na mostu bila ćirina lokomotiva sa jednim teretnim vagonom kao muzejska postavka i atrakcija. Kada je u nekadašnjoj zgradi stanice u Begluku uz kancelariju JP „Železnica Srbije“ otvoren restoran „Ćira“ i Železnički muzej i ta parna lokomotiva serije 85 sa vagonom su preseljeni pored nekadašnje stanice kao muzejski eksponat i zaštitni znak kafane.
Godine 1994, prema projektu arh. Slobodana Jevđenovića, stari železnički most je preuređen u pešački most sa montažnim trgovinsko ugostiteljskim objektima. Takav most ne postoji nigde više u Srbiji i dalje, i zato je njegova današnja namena jedinstvena na širem području. Većina Užičana sa kojima sam razgovarao tu ideju lokala na prerađenom železničkom mostu smatra za lošu, naročito zbog okupljanja pijanaca i huligana tokom kasnih noćnih sati vikendima, buke i čestih tučnjava.
