Livadak je bio omiljeno izletište Užičana još od vremena Turaka. Tu su dolazile porodice tokom većih praznika, najpre na Đurđevdanski uranak, u novije vreme za Prvomajski, kada su paljene logorske vatre. To je prevoj na istoku Užica, između Carine i Krčagova, u sastavu je MZ Carine. Blago zaravnjenim vrhom Livadka nekada je vodio put od Užica preko Sarića Osoja prema Požegi, a danas prolazi ulica koja spaja delove naselja na Dovarju, Vujića brdu, Kapetanovini sa centrom. Gornji deo Livatka je pod grabovom i borovom šumom ispresecan stazama. Tu se nalazilo izvorište za “Aljovu česmu”, česmu ispred Saborne crkve i česmu “Panj”, preko puta Parohijskog doma.
Niži delovi Livadka su vremenom naseljeni, građene su porodične kuće povezane uskim strmim sokacima. Posle Drugog svetkog rata nenastanjeni deo je pošumljen borovima sve do Karađorđevog šanca. Posle rata u delu Livatka obraslog šumom izgrađena su dva sporska terena za male sportove za potrebe Učiteljske i Tehničke škole. Te sporske terene, iako zapuštene, Užičani i danas koriste.
