„Na današnji dan 22. novembara 2018. godine je 77 godina od eksplozije u trezorima, kada je poginulo 120 Užičana, radnika i građana. Sabotaža ili ljudska greška, nikad neće biti poznato. Užice je obeležilo 77 godina od tragedije u fabrici oružja”.
Na tužnu godišnjicu podsećaju nas dva spomenika, prvi ispred muzeja, rad akademskog vajara Boris Anastasijevića. Kompozicija spomenika izlivenog od bronze čine tri kraka nejednake visine, koji u osnovi polaze iz iste tačke i postepeno se razdvajaju. Na kracima koji simbolišu početak i širenje eksplozije, počiva beživotno stilizovano ljudsko telo. Drugi spomenik u desnom podzemnom tunelu trezora Narodne banke, koji danas čini deo užičkog Narodnog muzeja uradio je Akademski slikar Nebojša Mitrić. Kompoziciju dimenzija 378 x 335 cm čini mreža metalnih šipki, na kojima su ušvršćeni orginalni fragmenti oružja i municije, deformisani u eksploziji. Oba spomenika postavljeni su 1961. godine povodom dvadesetogodišnjice ustanka naroda i narodnosti Jugoslavije.
Vladimir Ninković:
„Na današnji dan,1941-ve godine,u strahovitoj eksploziji u “trezorima”, stradao je moj pradeda Đorđe R. Mrkonjić (Užice, 1906-1941). Bio je mlad, ambiciozan i moderan čovek svoga doba, posvećen poslu i iznad svega porodici. Vrstan stolar, i puškar, vlasnik male ali prosperitetne strugare, na život je gledao kao na priliku za nešto više. U pričama i sećanjima, ostao je upamćen kao krupan čovek “crne masti”, smelih zamisli i velike životne energije. Pradeda je pripadao ljudima novog kova, koji su se stidljivo pojavljivali u gradovima širom Srbije: mladi, okretni i ambiciozni, spremni da se za svoje mesto pod suncem izbore radom, odricanjem i spremnošću na žrtvu. U trenutku pogibije imao je samo 35 godina. Iza sebe je ostavio petoro dece, ali i nadanja… želje… snove. Pamtimo ga i čuvamo uspomenu na njega.“
