Ako krenemo sa zapada Kotlinom Đetinje lepo uređenom šetačom stazom kroz tunele nekadašnje Ćirine pruge od “Rajskih otoka”, prvo užičko naselje na koje ćemo naići je “Turica”, iznad koje je “Duboki potok”, inače poslednje naselje zapadnog izlaza iz grada. Zatim su tu na visu Terazije sa kojih se spušta do naselja Koštice i Aleksića mosta. Sledeći deo grada je “Donja čaršija” sve do Trga, na severu iznad Rosulje, Kameno korito, Pora, Klisura, Pašinovac…
Ispod Starog grada i Kapetanovine je Plaža sa starom Teslinom centralom, okružena šetalištima. U južnom delu grada su Međaj i Zabučje. Georafski centar Užica je u Malom parku, ispred Gradske kuće, koja je i centralna zgrada grada. Delu koji zovemo “Centar” pripada Trg, Megdan prema jugu, nekad samo raskrsnica, sada ulica do Đetinje sa okolinom od prve apoteke. Zatim Centru pripada Slanuša, Lipa sve do Đetinje Vujića brda i Dovarja. Na severu, idući od Slanuše, dolazimo na Rakijski pijac, odakle stižemo na Carinu, Belo groblje, Gluvaće, Tatinac, Sarića Osoje.
Kada stignemo glavnom ulicom na Lipi do raskrsnice kod zgrade Muzeja, brdo sa “borićima” danas sa borovom šumom, iznad i desno od Glavne ulice, koje se nekad zvalo “Krušica”, kasnije je zbog kuće profesora Vujića prozvano “Vujićevina”. Naziv se zadržao do današnjih dana. Desno je brdo Dovarje, a njegovo podbrežje do Đetinje se zove Begluk.
Kad se pređe Dovarje, stiže se u Krčagovo, najveću užičku mesnu zajednicu, preko reke su Ada i Vrela, a iznad Orlovac. Od Krčagova dalje istočno je Senjak. Zatim, idući na istok, preko Mendinog brda, stiže se u Sevojno, koje, od kako je proglašeno za gradsku opštinu, sada je deo Užica. Tako da se sad Užice ne može kao nekad lako obići peške.
